Wiktor Woroszyłow
Pełne imię i nazwisko |
Wiktor Fiodorowicz Woroszyłow | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 sierpnia 1926 | ||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||
Wzrost |
172 cm | ||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Wiktor Fiodorowicz Woroszyłow, ros. Виктор Фёдорович Ворошилов (ur. 15 sierpnia 1926 we wsi Wsiechswiatskoje (obecnie dzielnica Moskwy), Rosyjska FSRR, zm. 5 marca 2011 w Moskwie, Rosja) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, reprezentant ZSRR, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
[edytuj | edytuj kod]Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Jeszcze będąc dzieckiem, jak wielu chłopców w jego czasach, zainteresował się piłką nożną. W czasie II wojny światowej i lat powojennych, pracował w fabryce samolotów jako tokarz, oraz bronił barw zakładowej drużyny. W 1948 rozpoczął profesjonalną karierę piłkarską w klubie Krylja Sowietow Kujbyszew. Pierwszą swoją bramkę strzelił dopiero w 26 występie. Od 1951 pełnił funkcje kapitana drużyny. W 1956 przeszedł do Lokomotiwu Moskwa. W latach 1957–1962 pełnił funkcje kapitana. W 1962 roku zakończył karierę piłkarską w wieku 36 lat[1].
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]30 sierpnia 1958 debiutował w reprezentacji ZSRR w meczu z Czechosłowacją, w którym strzelił jednego gola. W 1959 rozegrał jeden mecz w olimpijskiej reprezentacji ZSRR.
Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. W latach 1963–1965 pomagał trenować Lokomotiw Moskwa. Potem pracował na stanowisku trenera w Federacji Piłki Nożnej Rosyjskiej FSRR (1966-1968). W 1968-1969 asystent trenera w klubie Szachtar Donieck. Potem ponownie pomagał trenować Lokomotiw Moskwa. W latach 1973–1991 trenował dzieci w szkole piłkarskiej Lokomotiwu. Kilka lat był prezesem piłkarskiego klubu weteranów Rosji. 5 marca 2011 zmarł w Moskwie w wieku 84 lat[2].
Sukcesy i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Sukcesy klubowe
[edytuj | edytuj kod]- wicemistrz ZSRR: 1959
- zdobywca Pucharu ZSRR: 1957
- finalista Pucharu ZSRR: 1953
Sukcesy indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- członek Klubu Grigorija Fiedotowa: 117 goli
- wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 1 (1958), Nr 3 (1951)
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1955
- Order „Znak Honoru”: 1957
- Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Виктор Ворошилов (Viktor Voroshilov)
- ↑ Ушёл из жизни Виктор Ворошилов. [dostęp 2012-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-15)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiktor Woroszyłow w bazie RusTeam (ros.)
- Wiktor Woroszyłow w bazie Football Facts (ros.)
- Wiktor Woroszyłow w bazie National Football Teams (ang.)
- Viktor Voroshilov, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21] .
- Urodzeni w 1926
- Zmarli w 2011
- Ludzie urodzeni w Moskwie
- Rosyjscy piłkarze
- Radzieccy trenerzy piłkarscy
- Rosyjscy trenerzy piłkarscy
- Piłkarze Krylji Sowietow Samara
- Piłkarze Lokomotiwu Moskwa
- Odznaczeni Orderem „Znak Honoru”
- Reprezentanci Związku Radzieckiego U-23 w piłce nożnej
- Reprezentanci Związku Radzieckiego w piłce nożnej